بزرگ کردن سینه


امروزه شمار زیادی از خانم های خواهان سینه های بزرگتر و پرتر می باشند. دلایل برای انجام جراحی بزرگ سازی سینه در افراد بسیار گوناگون و از شخص به شخص متفاوت می باشند.

 برای نمونه هنگامی که اندازه سینه در قیاس با جثه شخص بسیار کوچک باشد و یا به دلیل  تغییر در شکل و حالت سینه پس از دوران بارداری و یا کاهش وزن زیاد. پس از پایان دوران شیر دهی گاها دیده می شود که غدد شیری شل شده و باعث افتادگی سینه و فرورفتگی در ناحیه بالایی سینه می گردد. این گونه شل شدن و افتادگی سینه در بانوان جوان سبب پیرتر نشان دادن سینه و نارضایتی شخص می شود.

با استفاده از پروتز سینه یا تزریق چربی و یا ترکیبی از هر دو آنها می توان اندازه سینه را نسبت به جثه هماهنگ کرد. بهترین و طبیعی ترین نتایج هنگامی به دست می آیند که مقدار چربی تزریق شده سنجیده و یا اندازه پروتز استفاده شده سایز معقول داشته و نه بسیار بزرگ و نه بسیار کوچک باشد.

اگر علاوه بر افتادگی و شل شدن غدد شیری پوست سینه نیز باز و کشیده شده باشد می بایست همزمان با بزرگ سازی لیفت سینه نیز انجام پذیرد.

جراحی بزرگ سازی سینه مختص به گروه سنی خاصی نبوده و می تواند در هر سنی انجام پذیرد. مشروط بر آنکه دوران رشد بدن پایان پذیرفته و اندازه نهایی سینه مشخص شده باشد.

چه انتظاری می توان از جراحی بزرگ سازی سینه داشت؟

اگر این جراحی توسط جراح متخصص انجام پذیرد غالباً می توان به یک فرم طبیعی سینه دست یافت. با انتخاب جایگاه مناسب برای پروتز می توان از قابل لمس بودن پروتز زیر پوست پس از جراحی جلوگیری کرد. بسته به شرایط بدنی و ارثی طول عمر نتیجه می تواند متغیر باشد. گذر سن و باردار شدن مجدد را می توان به عنوان دلایل تغییر در نتیجه عنوان نمود. به طور معمول نیاز به جراحی مجدد و تعویض پروتز در یک دوره زمانی حدود بیست سال پس از جراحی عنوان می شود.

پس از معاینه و مشاوره بیمار توسط جراح پلاستیک جایگاه مناسب پروتز برای بیمار مشخص می گردد.

جایگاه های قابل انتخاب شامل جایگاه زیر عضله سینه (ساب پکترال ـ subpectoral )، جایگاه زیر پوست عضله سینه (ساب فشیال ـ subfascial). جایگاه زیر غدد شیری (ساب گلندولار ـ subglandular ) و جایگاه دوگانه ( دوال پلین ـ dualplane ) می باشند.

در صورتی که از روش تزریق چربی برای بزرگ کردن سینه استفاده شود می بایست خاطر نشان کرد که چربی تزریق شده مانند چربی های موجود در دگر جاهای بدن با کاهش و یا افزایش وزن دستخوش تغییر قرار می گیرند و تغییر به همان نسبت کاهش و یا افزایش خواهند داشت.

انواع پروتزها:

دو نوع پروتز برای بزرگ سازی سینه رایج می باشند. در نوع اول در یک کپسول از جنس سیلیکون آب نمک فیزیولوژیک پر می شود و در نوع دوم ژلی از جنس سیلیکون.

پروتزهای سیلیکونی دارای فرم های متفاوت بوده و هنگام لمس بسیار طبیعی می باشند. امروزه با پیشرفت فرمول ژل های استفاده شده در این گونه پروتزها دیگر وحشت از خارج شدن ژل از کپسول سیلیکونی در صورت پاره شدن بی مورد می باشد.

این در صورتی است که پروتزهایی که با آب نمک فیزیولوژیک پر شده اند در صورت پارگی محتوی خود را که آب نمک می باشد از دست می دهند. این آب نمک بدون هیچ خطری توسط بدن جذب می شود. این نوع پروتزها در مقایسه با پروتز های سیلیکونی در هنگام لمس بیشتر محسوس می باشند و دیگر آنکه با گذشت زمان از حجم محتوی آنها کاسته می شود و گاهاً هنگام لمس صدای حباب به گوش می رسد.

هر دو نوع این پروتز ها می توانند دارای سطحی صیقلی و یا برجسته باشند. تفاوتی از نظر طول دوران نقاهت تاکنون گزارش نشده است.

چه ریسک هایی می بایست عنوان شوند؟

ریسک های نهفته در جراحی بزرگ سازی سینه اندک می باشند مشروط بر آنکه این جراحی توسط پزشک متخصص جراحی پلاستیک که دارای تجربه کافی در این جراحی می باشد انجام پذیرد.

از ریسک های شایان ذکر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

CAPSULAR FIBROSIS (کپسل کنتراکچر) از آنجایی که پروتز برای بدن جسم خارجی به حساب می آید از طرف بدن به وسیله یک کپسول از جنس بافت پیوندی از دیگر بافت ها جدا می شود. بسته به نقشه ژنتیک شخص امکان این می رود که این کپسول تغییر فرم و بافت دهد که در نهایت باعث سفت شدن دردناک سینه همراه با تغییر فرم سینه می گردد تا جایی که حتی نیاز به تعویض پروتز می گردد.

بسته به جنس و کیفیت پروتز احتمال این می تواند باشد که سیلیکون به اصطلاح از لایه بیرونی کپسول خود عرق کند و به بافت های مجاور راه پیدا کند.

هنگام استفاده از پروتزهای بسیار بزرگ خطر این می رود که اعصاب حسی سینه دچار آسیب شوند، که اغلب زودگذر می باشند.

از دیگر موارد می توان به هماتوم، عفونت و به وجود آمدن سرم دور پروتز اشاره کرد. 

اقدامات توصیه شده پیش از انجام عمل:

– حداقل ۱۴ روز پیش از تاریخ جراحی می بایست با مشاوره پزشک معالج استفاده از داروهایی که خواص جلوگیری کننده از انعقاد خون را دارند قطع نمود.

– به حداقل رسانیدن مصرف نیکوتین و الکل ۴ هفته قبل از تاریخ عمل.

– در صورت وجود آلرژی و یا بیماری در حال معالجه حتما جراح خود را مطلع کنید.

– اگر به سرعت و بر اثر ضربات کوچک دچار کبودی می شوید حتما جراح خود را مطلع کنید.

– اگر تصمیم به کم کردن وزن و یا باردارشدن دارید حتما جراح خود را مطلع کنید.

– انجام دادن ماموگرافی و یا سونوگرافی جهت معاینه بافت سینه پیش از انجام جراحی توصیه می شود.

اقدامات توصیه شده پس از انجام عمل:

– بلافاصله پس از عمل جراحی ممکن است سینه ها سفت و دردناک و نیاز به استفاده از داروهای ضد درد باشد.

– تا ۶ هفته نیاز به استفاده از گن مخصوص سینه می باشد.

– در صورت قابل جذب نبودن نخ های بخیه پس از ۷ تا ۱۰ روز کشیده می شوند.

– برای جلوگیری از تیرگی خط بخیه می بایست تا ۶ ماه از نور مستقیم آفتاب و سولاریوم اجتناب کرد.

– بیمار پس از ۳ روز قادر به دوش گرفتن می باشد در حالی که شنا کردن برای ماه های نخست توصیه نمی شود.

– جهت پیشگیری از capsel fibrosis (کپسل کنتراکچر) توصیه می شود ۴-۶ هفته پس از عمل سینه را به آرامی ماساژ داد.

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *