اصلاح اسکارها


خاطره تصادف، جراحی و یا هر واقعه دیگری که از خود زخمی به جای بگذارد با   گذشت زمان کم رنگ  می شود و گاها حتی از یاد می رود، جای زخم یا به اصطلاح اسکار ولی از بین نمی ورد و می تواند همواره یادآور اینگونه وقایع باشد. علاوه بر فشار روانی اسکارها می توانند درد جسمانی نیز به همراه داشته باشند، برای نمومه  کلويیدها و یا بسته به موقعیت مکانی آنها موجب اختلال در حرکت مفصل ها شوند.

در مواردی بسیار اندک حتی تبدیل بافت زخم به بافت سرطانی نیز گزارش شده است.

بسته به نوع اسکار روش های درمانی متفاوتی موجود می باشند.

اسکارها غالبا به دسته های زیر دسته بندی می شوند:

ـ اسکارهای فیبرز= تقریباً نا محسوس و صاف و تنها از نظر ظاهری با بافت های مجاور تفاوت دارند.

ـ اسکارهای آتروف یا هایپوتروف = همراه با گودی و تو رفتگی، گاها دارای مرزهای بسیار مشخص، مانند جای جوش

ـ اسکارهای هایپرتروف = برآمده و دارای مرز مشخص، از مرز زخم فراتر نمی روند، امکان بهبودی بدون درمان هم موجود می باشد.

ـ اسکارهای کلوئیدی = برآمده و بدون مرز، از اندازه زخم بزرگتر می شوند، حتماً نیاز به درمان دارند.

ـ اسکارهای اسکلروزی = سفت، بدون انعطاف پذیری، با مرور زمان باعث کشیدگی در بافت های مجاور می شوند

روش های درمان اسکارها:

ـ لیزرتراپی

ـ میکرونیدلینگ

ـ تزریق چربی یا اسید هیالوریک

ـ درم ابریژن

ـ پیلینگ شمیکال

ـ کریو تراپی

ـ پانسمان های کمپرسی

ـ درمان دارویی

ـ جراحی

لیزرتراپی:

اصلاح اسکارها با لیزر تراپی

مناسب برای مسطح کردناسکارهای آتروف، هاپرتروف و کلوئیدها. به وسیله لیزco2 لایه بیرونی پوست براشته می شود و علاوه بر هم سطح کردن اسکار با بافت های مجاورپوست تحریک به ترمیم شده و لایه های نو می سازد. پس از لیزر می بایست از قرار گرفتن مقابل نور مستقیم  خورشید پرهیز کرد.

میکرونیدلینگ:

اصلاح اسکارها با میکرونیدلینگ

توسط دستگاهی مجهز به سوزن های بسیار ریزو استریل مخصوص که با سرعت زیادی در سطح پوست نفوذ می کنند می توان اسکارهای سفت را نرم کرد. در کنار تحریک پوست به نوسازی بافت می توان توسط میکرونیدلینگ اختلال های پیگمنتی پوست را نیز تا حدی درمان نمود.

تزریق چربی یا اسید هیالوریک:

اصلاح اسکارها با تزریق چربی

مناسب برای هموار کردن سطح گودی ها مانند اسکارهای هایپوتروف.

گود رفتگی سطح پوست را می توان با تزریق چربی یا اسید هیالوریک از بین برد. چربی مورد نیاز برای تزریق از خود بیمار گرفته می شود. ناحیه هایی که بیشتر برای این منظور استفاده می شوند عبارتند از شکم، پهلو و ران پا. سلول های چربی بواسطه  محتوی سلول های بنیانی بودن از قدرت ترمیم بسیار خوبی برخوردارند و نسبت به اسید هیالوریک ماندگاری بیشتری دارند. اسید هیالوریک با گذشت زمان از سوی بدن جذب می گردد و پس از مدتی نیاز به تزریق مجدد می گردد.

درم ابریژن:

اصلاح اسکارها با دم ابریژن

رای مسطح کردن اسکارهای برجسته هایپرتروف و گودرفته با وسعت بالا.

یکی دیگر از شیوه های برداشتن لایه سطحی پوست، که در نتیجه باعث تحریک پوست نسبت به ساخت بافت تازه می گردد درم ابریژن می باشد.  در این روش با به بهره گرفتن تجهیزات مدرن پزشکی که عملکردی مانند سمباده نرم دارند لایه سطحی پوست تخریب می گردد.  پس از درم ابریژن می بایست از قرار گرفتن مقابل نور مستقیم  خورشید پرهیز کرد.

پییلینگ شیمیایی:

اصلاح اسکارها با پیلینگ شیمیایی

مناسب برای هموار کردن سطح گودرفتگی های پوست مانند اسکارهای هایپوتروف.

بواسطه مواد شیمیایی مجاز که روی پوست مالیده می شوند لایه های پوست به ترتیب از خارج به داخل تخریب می شوند. مهم آن است که این تخریب در لایه مورد نظر انجام پذیرد و به لایه های عمیقتر آسیبی نرساند. پس از پیلینگ می بایست از قرار گرفتن مقابل نور مستقیم  خورشید پرهیز کرد

کرایوتراپی:

اصلاح اسکارها با کرایوتراپی

مناسب برای اسکارهای برجسته  هایپرتروف و کلوئیدها.

نیتروژن مایع دمایی معادل ۱۹۶ـ درجه سلیوس دارد. این مایع توسط سیستم بسته ای درون کلوئید به گردش می آیند و سسب مسدود شدن عروق خون رسان می گردد و از این طریق باعث تحلیل بافت اسکار می شود.

پانسمان های کمپرسی:

اصلاح اسکارها با پانسمان های کمپرسی

مناسب برای جلوگیری از بوجود آمدن اسکارهای برجسته و کلوئیدها بخصوص در درمان زخم های ناشی از سوختگی.

در این نوع درمان پوشش هایی از جنس مواد مخصوص استفاده می شوند که به صورت دائمی فشار کمی بر روی بافت وارد می آورند و باعث کاهش گردش خون در بافت زخم می گردند و از این طریق مانع از رشد اسکار می گردند. این پوشش ها می بایست ۲۴ ساعته استفاده شوند و نهایتاً ۳۰ دقیقه برای دوش گرفتن در آورده شوند. مدت استفاده از این پوشش ها چندین ماه و گاهاً به سال نیز می انجامد.

درمان دارویی:

اصلاح اسکارها با درمان دارویی

مناسب برای درمان اسکارهای کلوئیدی.

با تزریق و یا استفاده  روی پوست داروهای مخصوص می توان نه تنها جلوی رشداسکارهای هایپرتروف و کلوئید را گرفت بلکه تا حدی انداره آنها را نیز کاهش داد. برای تزریق معمولا محصولات کورتیزون دار و برای استفاده موضعی معمولا کرم های حاوی عصاره پیاز و یا سیلیکون استفاده می شود.

جراحی:

اصلاح اسکارها با جراحی

در  صورتی که هیچ یک از درمان های غیرتهاجمی  موثر واقع نیافتد می بایست جراحی را به کار گرفت. شیوه هایی متفاوتی برای انحام این کار از قبیل طریق برش، جابجایی بافت یا استفاده از بافت گسترها و یا انواع گرفت ها وجود دارند که بسته به نوع اسکار و صلاح دید جراح متخصص پلاستیک و ترمیم گزینش می شوند.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *